Ποσοστό της τάξεως 35 με 40% ιστορικά ΔΕΝ επιλέγει ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ. Τι δείχνουν τα αποτελέσματα των Βουλευτικών Εκλογών από το 1981 έως και το 2011. Από την δεξαμενή των “δυο μικρών” (ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ) αντλούν κυρίως τα ποσοστά τους τα όποια νέα κόμματα και κινήσεις εμφανιστούν. Αύξηση του Μέτρου είναι πολύ πιθανό να αφήσει το 1/3 του Εκλογικού Σώματος στα χέρια ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ και «να κάνουν παιχνίδι» και να ενισχυθούν επιπλέον με ένα ποσοστό της τάξεως του 10%. 

ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΣΑΓΓΑΡΗ
Ενδιαφέροντα στοιχεία προκύπτουν μέσα από την διαδρομή των Βουλευτικών Εκλογών στην Κύπρο τα τελευταία 35 χρόνια, στοιχεία τα οποία καταρρίπτουν τις επιχειρηματολογίες που αναπαράγονται το τελευταίο δεκαήμερο περί προσπάθειας ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ άλωσης του Εκλογικού Σώματος με στόχευση τον διπολισμό.

Ιστορικά, εξετάζοντας τα δεδομένα των Βουλευτικών Εκλογών στην Κύπρο από το 1981 μέχρι σήμερα, φαίνεται πως προκύπτουν ενδιαφέροντα στοιχεία, όπως:

 

– Ουδέποτε τα ποσοστά των δυο μεγάλων κομμάτων, ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ, ξεπέρασαν το ποσοστό του 68% του εκλογικού Σώματος

– Το μεγαλύτερο ποσοστό που έλαβαν μαζί ήταν το 1996, στο 67,27%

– Το μικρότερο δε ποσοστό που έλαβαν μαζί ήταν το 2001, στο 61,47%

Σε συνάρτηση με όλα τα στοιχεία, προκύπτουν επίσης ωραία και ενδιαφέροντα πολιτικά συμπεράσματα, όπως: 

– Κατά μέσο όρο τα δυο μεγάλα κόμματα της Κύπρου, ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ, διατηρούν το 65% του Εκλογικού Σώματος

– Αντιστρόφως: Κατά μέσο όρο ένα 35% του Εκλογικού Σώματος διαχρονικάΔΕΝ επιλέγει να ψηφίσει τα δυο μεγάλα κόμματα, ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ.

– Κινήσεις και νέα Κόμματα που εμφανίζονται κατά καιρούς ΔΕΝ επηρεάζουν σε σημαντικό βαθμό τα ποσοστά των δυο μεγάλων κομμάτων αλλά και στον βαθμό που τα επηρεάζουν αυτό εμφανίζεται να είναι παροδικό και όχι μόνιμο αφού στις επόμενες εκλογές τα δυο κόμματα εμφανίζονται όχι μόνο να αναπληρώνουν τις δυνάμεις τους αλλά και ιδιαίτερα ενισχυμένα.

– Αντιθέτως νέα κόμματα και κινήσεις που διεκδικούν έδρα στις Βουλευτικές εκλογές αντλούν ψηφοφόρους, κυρίως, από την δεξαμενή του 35%, στην οποία δεξαμενή είναι οι πολίτες εκείνοι, οι οποίοι ούτως ή άλλως δεν επιλέγουν και δεν θα επέλεγαν να ψηφίσουν τα δυο μεγάλα κόμματα.

Ιστορική Διαδρομή Vs Ευκαιριακής Διαδρομής 
Παράλληλα, μελετώντας κάποιος τα αποτελέσματα των Βουλευτικών Εκλογών της τελευταίας 35ετίας, γίνεται ξεκάθαρο, ότι τα κόμματα που επιβιώνουν με ένα σημαντικό ποσοστό πολιτών να τα στηρίζουν και να τα υποστηρίζουν είναι τα τέσσερα κόμματα, τα οποία διανύουν μια ιστορική διαδρομή. Δηλαδή, ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ, ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ.

Αντιθέτως, όσα κόμματα εμφανίστηκαν κατά καιρούς (και ακόμη και εάν πέτυχαν είσοδο στην Βουλή των Αντιπροσώπων), η διάρκεια ζωής τους είναι με ημερομηνία λήξης καταδεικνύοντας ότι πρόκειται για ευκαιριακά και συγκυριακά κόμματα και κινήσεις, των οποίων η προσφορά στην πολιτική ζωή του τόπου είναι αμφίβολη (αλλά όχι και των ιδρυτών τους, οι οποίοι επωφελήθηκαν προσωπικά σε διάφορα πολιτικά και κρατικά αξιώματα με εξαίρεση μέχρι στιγμής τον Δ. Συλλούρη, ο οποίος προσωπικά δεν διορίστηκε/ανέλαβε κάποιο πόστο).

ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ επωφελούνται 
Βάσει λοιπόν των δεδομένων αλλά και της πολιτικής ανάγνωσής τους, προκύπτει πως ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ είναι πολύ πιθανό να επωφεληθούν από την όποια αύξηση του Εκλογικού Μέτρου. Ή διαφορετικά: ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ είναι πιθανότερο να επωφεληθούν περισσότερο από την αύξηση του Μέτρου απ’ ότι θα επωφεληθούν τα δυο μεγάλα κόμματα ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ.

Και τούτο διότι, όπως διαφαίνεται ιστορικά, ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ θα έχουν ενώπιον τους μια δεξαμενή ψηφοφόρων της τάξεως του 35 έως και 40% (οι οποίοι παραδοσιακά ΔΕΝ επιλέγουν τα δυο μεγάλα κόμματα), από την οποία ενδεχομένως και πολύ πιθανό να είναι τα μόνα κόμματα που θα αντλούν ποσοστά.

Τουτέστιν, βάσει και των τελευταίων αποτελεσμάτων των Βουλευτικών του 2011, ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ ενώ συγκέντρωσαν ένα ποσοστό της τάξεως του 24.69% (ΔΗΚΟ: 15.76% ΕΔΕΚ: 8.93%), σε περίπτωση αύξησης του Εκλογικού Μέτρου και στο ενδεχόμενο μη εκλογής άλλων κομμάτων και κινήσεων (που θα είναι το πιθανότερο), ΔΗΚΟ και Σοσιαλιστές θα έχουν στο μέλλον περιθώριο άντλησης επιπλέον ποσοστών της τάξεως τουλάχιστον του 10%.

Εν κατακλείδι… 
Αν και το επιχείρημα ότι με την αύξηση του Εκλογικού Μέτρου επιχειρείται άλωση του Εκλογικού Σώματος από ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ ακούεται εκ πρώτης όψεως ως λογικό, βάσει των στοιχείων των τελευταίων 35 ετών, τούτο (άλωση δηλαδή του Σώματος από ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ) δεν συγκεντρώνει ιδιαίτερες πιθανότητες πραγματοποίησης.

Τουναντίον, η πολιτική ανάγνωση των στοιχείων σε συνδυασμό με την νέα παράμετρο της ενδεχόμενης αύξησης του Μέτρου, δείχνει πως αφήνεται ένα πεδίο της τάξεως του 35 με 40% του Εκλογικού Σώματος, «ΕΛΕΥΘΕΡΟ» για τα δυο κόμματα, ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ, «να κάνουν παιχνίδι» και να αντλήσουν ψηφοφόρους.

>>>> ΑΝΑΛΥΣΗ: Αύξηση Εκλογικού Μέτρου, 12 Σημεία, 5 Πολιτικά Συμπεράσματα
>>>> ΑΠΟΨΗ: Είναι ο Αβέρωφ πολιτικός αλήτης;