Ο άνθρωπος που διαχειριζόταν τη «Δήμητρα», της οποίας η μετοχή από 1,60 ευρώ τώρα είναι 0,19 σεντ, καλείται σήμερα να σώσει την Κυπριακή Οικονομία
Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΣΑΓΓΑΡΗ
tsangaris99@gmail.com
Θα ήταν άδικο με το που διορίζεται ένας άνθρωπος σε μια θέση να αρχίζει η κριτική, η μουρμούρα και η γκρίνια πριν καν αναλάβει τα καθήκοντά του. Βεβαίως από τη στιγμή που διορίζεσαι σε πολιτικό αξίωμα είσαι υπόλογος και πρέπει να ασκείται κριτική από την πρώτη ημέρα.
Τούτο είναι βασικό στοιχείο και προϋπόθεση αυστηρής κοινωνίας, η οποία απαιτεί διαφάνεια, έργο και πράξεις και προπάντων κοινωνίας η οποία τιμωρεί τα πολιτικά πρόσωπα που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις προσδοκίες της κοινωνίας.
Κάτι βεβαίως που δεν ισχύει στην Κύπρο, οπότε και η «περίοδος χάριτος» είναι μια ανεκτή και εν πολλοίς δικαιολογημένη «αφορμή» για να ζουν όλοι ήρεμα και χαλαρά και να απολαμβάνουν όλοι τα αξιώματα εκ περιτροπής.
Στις 15 Σεπτεμβρίου λοιπόν αναμέναμε τα μέτρα. Το δεύτερο πακέτο μέτρων για να ακριβολογούμε. Είχαμε και το πρώτο, θα είχαμε το δεύτερο και θα αναμέναμε το τρίτο. Αυτά μας έλεγαν και αυτά μας υπόσχονταν από πλευράς κυβέρνησης. Σήμερα που δημοσιεύεται το άρθρο έχουμε 25 Σεπτεμβρίου, αλλά Δεύτερο Πακέτο Μέτρων γιοκ. Δεν ήρθε. Δεν είδαμε. Θα έρθει, μας λένε. Είδαμε μερικές ενδείξεις. Απογοητευτικές ομολογουμένως.

Με την ανάληψη των καθηκόντων του Κίκη Καζαμία στο πηδάλιο του Υπουργείου Οικονομικών οι πάντες, παράγοντες και παραγοντίσκοι, ζητούσαν άμεσα ή έμμεσα από τους υπόλοιπους πάντες, να πιστώσουν τον κ. Καζαμία. «Είναι σοβαρός. Είναι αποφασισμένος να προχωρήσει σε τομές». Όπερ και εγένετο. Οι πάντες, όχι οι πρώτοι που ζητούσαν αλλά οι υπόλοιποι πάντες που ήταν οι δέκτες, το αποδέχτηκαν. «Είναι σοβαρός. Θα τα καταφέρει».
Από τις πρώτες μέρες κιόλας ακούστηκαν διάφορα που έθεταν εν αμφιβόλω αυτό το κλίμα «σοβαρότητας» που δημιουργήθηκε. Αρχικώς λοιπόν γράφτηκε στον Τύπο, και δεν διαψεύστηκε, ότι ο Κίκης Καζαμίας συζήτησε ή ακόμη πρότεινε έκτακτη αποκοπή σε μορφή εισφοράς και στους υπαλλήλους του ιδιωτικού τομέα. Δηλαδή παράλληλα των αποκοπών των απολαβών του Δημοσίου που τελικά αποφασίστηκαν, γίνονταν πλάνα για αποκοπή και από τους ιδιωτικούς υπαλλήλους. Υπάρχει ο οποιοσδήποτε σε αυτό τον τόπο που να μπορεί να επιχειρηματολογήσει σε λογικά πλαίσια υπέρ αυτού του μέτρου; Να γίνουν δηλαδή αποκοπές από τους ιδιωτικούς υπαλλήλους, οι οποίοι εδώ και δύο με τρία χρόνια πληρώνουν (και φαίνεται θα συνεχίσουν να πληρώνουν) τη νύφη της κρίσης;
Αργότερα, ακολούθησε η συμφωνία μεταξύ της κυβέρνησης και των συντεχνιών για την ΑΤΑ. Και τι συμφωνία (!) Θα αποκοπεί, λέει, αλλά αργότερα θα τους επιστραφεί. Την ίδια ώρα ο κ. Καζαμίας και αφού συμφώνησε τα συγκεκριμένα μέτρα με τις συντεχνίες, με δηλώσεις του την επομένη στο Τρίτο πρόγραμμα του ΡΙΚ, παραδεχόταν ότι όντως με αυτά τα μέτρα που είχαν συμφωνηθεί πολύ σύντομα, πιθανόν να κληθούμε να λάβουμε ξανά μέτρα (!). Ερώτημα: Και καλά. Αν εσύ, ο άμεσα αρμόδιος παραδέχεσαι ότι όντως τα μέτρα που συμφωνήθηκαν (το μέτρο της ΑΤΑ βασικά) δεν είναι ικανοποιητικά, τι κάνεις; Γιατί αποδέχτηκες μόνο αυτό το μέτρο; Γιατί δεν το είπες στις συντεχνίες; Γιατί δεν λαμβάνεις αποφάσεις;
Υπάρχει όμως και κάτι άλλο. Ο κ. Καζαμίας ήταν ο άνθρωπος που συνέδεσε το όνομά του με αυτό της «Επενδυτικής Εταιρείας ΔΗΜΗΤΡΑ». Στις 12 Δεκεμβρίου 2000 ανακοίνωση της «Δήμητρας» σημείωνε πως διατέθηκαν 179.400.000 μετοχές ονομαστικής αξίας £1 η κάθε μία και «το 94% των επενδυτών της εταιρείας έχουν επενδύσει μέχρι £2.000».
Η «Δήμητρα» διαφημίστηκε ως η «εταιρεία» για τους μικρούς, τους εργάτες, τους φτωχούς, οι οποίοι μπορούσαν να επενδύσουν ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ σε αυτό τον κυκεώνα κερδών εκατομμυρίων από το ΧΑΚ, τα οποία κέρδιζαν μόνο όσοι είχαν κάποια οικονομική άνεση και ευρωστία.
Διά του λόγου το αληθές, η ίδια ανακοίνωση της Εταιρείας (12/12/2000) έγραφε ότι ένας από τους κυριότερους σκοπούς ίδρυσης και εισαγωγής της στο ΧΑΚ ήταν: «…να δώσει την ευκαιρία στα μέλη του Συνεργατικού Κινήματος και τους νέους ή στους μικρούς επενδυτές να συμμετάσχουν και να εκμεταλλευθούν κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα τις ευκαιρίες που προσφέρει η επένδυση σε κινητές αξίες». Σήμερα η μετοχή της συγκεκριμένης εταιρείας είναι 19 σεντ του ευρώ. Δηλαδή όσοι επένδυσαν και πλήρωσαν τη μετοχή 1 ευρώ και 60 σεντ, σήμερα έχουν στα χέρια τους 19 σεντ. Έχασαν το 90% των χρημάτων τους.
Συνεπώς και κατόπιν των ανωτέρω προκύπτει ένα άκρως λογικό ερώτημα: Θα μπορούσε κάποιος άνθρωπος που διαχειρίστηκε τότε τη «ΔΗΜΗΤΡΑ» να σώσει σήμερα την κυπριακή οικονομία;
Ας ελπίσουμε ότι θα μας διαψεύσει.
(Δημοσιεύτηκε “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ” Κύπρου 25/9/11)