Μήπως λοιπόν ο Μουσταφά Ακκιντζί επέδειξε έστω και την παραμικρή μετακίνηση στα έξι ερωτήματα και ο Νίκος Αναστασιάδης «σφυρίζει αδιάφορα» επειδή κοιτάζει τις Προεδρικές;
ΓΡΑΦΕΙ Ο
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ
Twitter: @tsangarisp
Τις τελευταίες μέρες ακούστηκαν πολλές υπερβολές. Ξέσπασε ένας κυκεώνας και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα, στο εδώλιο ωσάν να διέπραξε εσχάτη προδοσία και να κατηγορείται λίγο – πολύ ότι θυσιάζει τη λύση (!!!) (αλήθεια έγινε λύση και δεν το ξέραμε;) για χάρη των Προεδρικών εκλογών.
Αυτό που δεν αντιλήφθηκα είναι γιατί ξέσπασε αυτός ο κυκεώνας; Γιατί ξέσπασε όλο αυτό το κακό;
Έχω έξι απορίες. Ούτε δέκα, ούτε οκτώ. Έξι. Και είναι οι εξής:
1/ Μήπως ο Μουσταφάς Ακκιντζί αποδέχτηκε λύση χωρίς Εγγυήσεις και ο Αναστασιάδης είπε όχι;
2/ Μήπως αποδέχτηκε η τ/κ πλευρά την πλήρη αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είπε όχι;
3/ Μήπως ο Τουρκοκύπριος ηγέτης απέσυρε την αξίωσή του για μια τουλάχιστον θετική τ/κ ψήφο σε κάθε Συμβούλιο και Αρχή του κράτους για να μπορεί να λαμβάνεται απόφαση, (αξίωση που αποτελεί εγγύηση κατάρρευσης και δυσλειτουργίας του ομόσπονδου κράτους) και ο Αναστασιάδης είπε όχι;
4/ Μήπως η Άγκυρα και ο τ/κ ηγέτης έκαναν δεύτερες σκέψεις ως προς τις τέσσερεις ελευθερίες Τούρκων υπηκόων και ο Αναστασιάδης είπε όχι;
5/ Μήπως ο Ακκιντζί αποδέχτηκε διευθέτηση στο Εδαφικό σε ένα ποσοστό 28,5% και επέστρεψε υπό ε/κ Διοίκηση την Μόρφου και είπε ο Αναστασιάδης όχι;
6/ Μήπως η τ/κ πλευρά αποδέχτηκε ότι πλαίσιο διευθέτησης οποιασδήποτε υπόθεσης στο Περιουσιακό θα είναι οι αποφάσεις του ΕΔΑΔ και μόνο και ο Νίκος Αναστασιάδης είπε όχι;
Τα πιο πάνω “έξι μήπως” είναι λίγο πολύ και οι βασικές εκκρεμότητες στο κυπριακό και οι απαντήσεις σε αυτά τα “έξι μήπως” θα κρίνουν και το κατά πόσο θα βρεθεί ή όχι λύση.
Μήπως λοιπόν ο Μουσταφά Ακκιντζί επέδειξε έστω και την παραμικρή μετακίνηση στα πιο πάνω έξι ερωτήματα και ο Νίκος Αναστασιάδης «σφυρίζει αδιάφορα» επειδή κοιτάζει τις Προεδρικές;
Αν ο Τουρκοκύπριος ηγέτης και η Άγκυρα ΔΕΝ μετακινήθηκαν (που δεν μετακινήθηκαν μέχρι στιγμής), είναι τότε τουλάχιστον πολιτικά (χυδαίο) ασυνάρτητο (και πολύ, μα πολύ ύποπτο) να υπάρχουν φωνές που να κατηγορούν ή έστω να αφήνουν υπονοούμενα κατά του Νίκου Αναστασιάδη ότι δεν έπραξε ή ότι δεν πράττει αυτά που πρέπει για να λυθεί το κυπριακό.
Ο Αβέρωφ Νεοφύτου, την Παρασκευή (29/4) στο ράδιο ΠΟΛΙΤΗΣ, είπε κάτι πολύ ορθό: «αλίμονο να φτάσουμε στο σημείο να κατηγορούμε τον Νίκο Αναστασιάδη αν δεν υπάρξει λύση. Εάν η λύση δεν επιτευχθεί θα είναι εξαιτίας των Τουρκικών θέσεων». Και ως προς το κατά πόσο τελειώνει ο χρόνος επίσης είπε κάτι πολύ ορθό: «Δεν θα πω καληνύχτα Κεμάλ, θα πω καλημέρα Μουσταφά. Αλλά που ήσουν για δυο μήνες και σταμάτησες το τρένο των συνομιλιών που οδηγούσε στη λύση;»
Συνεπώς, ενώ ο Νίκος Αναστασιάδης κατηγορείται ότι έπραξε ήδη πολλά και υπέρ του δέοντος και προέβη σε οδυνηρότατους συμβιβασμούς, ας μην κατηγορείται και αντίστροφα την ίδια ώρα, ότι δηλαδή δεν κάνει πολλά ή ότι κάνει προεκλογικές κινήσεις θυσιάζοντας το κυπριακό.
Μα έγινε λύση και δεν το ξέρουμε; Βρέθηκε συμφωνία και ο Νίκος Αναστασιάδης είπε όχι λόγω εκλογών;
Άρα, τα λόγια τα μεγάλα, καλό είναι να αποφεύγονται. Ούτε βοηθούν αλλά ούτε και πείθουν ότι τάχατες αυτοί γνοιάζονται περισσότερο για τη λύση… Και ας θυμούνται: «Απόν αππέξω του χορού, πολλά τραούθκια ξέρει» (Όποιος είναι έξω απ’ το χορό ξέρει πολλά τραγούδια).
Και μια εκτίμηση: Ο Νίκος Αναστασιάδης, όπως απέδειξε, δεν πρόκειται να αποδεχτεί συμφωνία λύσης που ΔΕΝ θα διασφαλίζει τον Ελληνισμό στην Κύπρο. Και ας φωνάζουν κάποιοι, και ας χτυπιούνται…
