Θα ρίσκαρε η ExxonMobil για ένα αβέβαιο κοίτασμα σε ένα κράτος με δυσοίωνη οικονομική πορεία; Γιατί να αιτηθεί η Ισραηλινή Delek και για 2^ο τεμάχιο, εάν η στρατηγική Λευκωσίας και Τελ Αβίβ είχε απόκλιση;   

ΓΡΑΦΕΙ Ο
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ

Την περασμένη βδομάδα σημειώθηκε ένα γεγονός, το οποίο λογικά θα μπορούσε να ερμηνευθεί ότι «προμηνύονται πολλά καλά».

Ως προς τι; Ως προς δυο κατευθύνσεις: Α/ Ότι η Κύπρος βρίσκεται όντως σε τροχιά σταθερότητας, ανάκαμψης και σύντομα σε ανοδική οικονομική –εμφανή- πορεία. Και Β/ Ως προς την στρατηγική πτυχή των σχέσεων Κύπρου – Ισραήλ (η οποία είναι η μοναδική διέξοδος της Κύπρου για αξιοποίηση του Φυσικού Αερίου, με την ίδια να έχει λόγο και ρόλο, εάν δεν υπάρξει λύση του Κυπριακού. Αυτό το ξαναείπαμε).

Το γεγονός στο οποίο γίνεται λόγος ήταν οι αιτήσεις που υπεβλήθησαν για εξασφάλιση δικαιωμάτων στα οικόπεδα της κυπριακής ΑΟΖ που περιλήφθηκαν στον Γ’ Γύρο Αδειοδότησης.

Θα επικεντρωθούμε σε 3 περιπτώσεις. Στις εταιρείες ExxonMobil, StatOil και στις Ισραηλινές εταιρείες Delek Drilling και Avner Oil Exploration.

Α/ Γιατί οι αιτήσεις ExxonMobil, StatOil κτλ είναι ένδειξη ότι πάμε καλά;

Αυτοί οι γιγάντιοι ενεργειακοί κολοσσοί λοιπόν θέλουν να δραστηριοποιηθούν. Να δραστηριοποιηθούν που; Στην Κύπρο!!!

Και τι σημαίνει αυτό; Θα μπορούσε κάποιος -εύλογα- να διερωτηθεί. Και συμπληρωματικά, θα μπορούσε να προεκτείνει το ερώτημα με το «Μα καλά, τι τους επηρεάζει κατά πόσο η Κύπρος πάει καλά ή όχι;»

Και όμως τους επηρεάζει.

Διότι το να δραστηριοποιηθείς σε μια χώρα με επενδύσεις δεκάδων εκατομμυρίων, σε ενδιαφέρει εάν θα υπάρχει σταθερότητα. Εάν θα μπορούν να γίνονται οι συναλλαγές σου. Εάν θα υπάρχουν αξιόπιστοι επιτόπιοι εταίροι. Και εάν γενικά το κράτος, στο οποίο θέλεις να δραστηριοποιηθείς, είναι σταθερό και αξιόπιστο.

Επιπλέον, αυτές οι εταιρείες δεν ήταν δραστηριοποιημένες στην Κύπρο από πριν (πχ προ της κρίσης) ώστε να θεωρηθεί ότι απλώς συνεχίζουν τις μπίζνες τους, ελπίζοντας να βελτιωθεί η κατάσταση.

Παράλληλα, στα εν λόγω τεμάχια της Κυπριακής ΑΟΖ, στα οποία ενδιαφέρονται δεν υπάρχουν επιβεβαιωμένες ποσότητες υδρογονανθράκων (αλλά εκτιμήσεις) ώστε κάποια εταιρεία να θεωρήσει ότι αξίζει να πάρει το ρίσκο παρά την οικονομική αστάθεια που επικρατεί στην χώρα.

Συνεπώς ποιος ο λόγος για την ExxonMobil ή για την Statoil (αν θεωρήσουμε ότι οι ΕΝΙ και TOTAL ήταν ήδη, οπόταν «παίζουν τα ρέστα τους) να μπουν στη διαδικασία να ρισκάρουν σε μια χώρα εάν αυτή σχοινοβατούσε οικονομικά;

Μόνο και μόνο η πρόθεση αυτών των εταιρειών «να παίξουν εντός Κύπρου» είναι «απόδειξη εμπιστοσύνης». Προς το Κράτος, προς την Κυβέρνηση, προς την οικονομική πορεία που ακολουθεί η Κύπρος.

Εάν είχαν και την παραμικρή αμφιβολία ότι η Κύπρος δεν ανακάμπτει οικονομικά, απλούστατα δεν θα επεδείκνυαν ενδιαφέρον.

Β/ Στρατηγικές Σχέσεις Κύπρου – Ισραήλ

Πάμε όμως και σε μια άλλη ενδιαφέρουσα παράμετρο. Σε αυτή των Ισραηλινών Εταιρειών, Delek Drilling και Avner Oil Exploration, οι οποίες σε συνεργασία με την Capricorn Oil (θυγατρική της Cairn Energy) υπέβαλαν επίσης αίτηση για εξασφάλιση τεμαχίου στην κυπριακή ΑΟΖ.

Σημαντικό στοιχείο «στην εξίσωσή μας» είναι να υπενθυμίσουμε ότι Delek Drilling και Avner Oil Exploration έχουν ποσοστά στα δικαιώματα για το οικόπεδο «Αφροδίτη» της Κυπριακής ΑΟΖ.

Και επειδή ακούγονται φωνές εντός Κύπρου ότι:

1/ Το Ισραήλ πλέον βάζει σε δεύτερη μοίρα τις σχέσεις του με την Κύπρο, μετά και την προσπάθεια εξομάλυνσης των σχέσεων του με την Τουρκία (ουδείς θεωρούσε ότι οι σχέσεις Ισραήλ – Τουρκία θα παρέμεναν «κρύες» επ’ άπειρον ή ότι και βεβαίως οι εμπορικές σχέσεις των δυο είναι κατά πολύ μεγαλύτερες απ’ ότι Κύπρου – Ισραήλ και συνεπώς η βαρύτητα είναι ανάλογη αλλά όχι απόλυτη)

2/ Θα προκύψει περαιτέρω ψυχρό κλίμα μεταξύ Κύπρου – Ισραήλ λόγω των σχεδιασμών του δεύτερου για αγωγό προς Τουρκία μέσω κυπριακής ΑΟΖ,

Επειδή λοιπόν ακούγονται τα πιο πάνω, η αίτηση των δυο Ισραηλινών εταιρειών θα πρέπει να μας προβληματίσει, στα εξής:

• Υπήρχε ενδεχόμενο, εάν οι σχέσεις Κύπρου – Ισραήλ «απομακρύνονταν» οι 2 ισραηλινές εταιρείες να ήθελαν και άλλο τεμάχιο στην Κυπριακή ΑΟΖ;

• Υπήρχε ενδεχόμενο, εάν προμηνύεται σύγκρουση μεταξύ Λευκωσίας και Τελ Αβίβ ως προς τον τρόπο αξιοποίησης του Φυσικού Αερίου, οι 2 ισραηλινές εταιρείες να υπέβαλλαν αίτηση;

Η απάντηση βεβαίως είναι προφανώς αρνητική και στα δυο ερωτήματα.

Το κατά πόσο βεβαίως τελικά θα λάβουν ή όχι τα δικαιώματα δεν το γνωρίζουμε.

Αλλά και μόνο η επίδειξη ενδιαφέροντος, καταδεικνύει πως οι πιθανότητες είναι περισσότερες στο να ενισχυθούν περαιτέρω οι σχέσεις Κύπρου – Ισραήλ παρά το αντίθετο.

Εν κατακλείδι, δεδομένων των γεγονότων και εκκρεμούντων των αποφάσεων (της Κυβέρνησης), το μέλλον της Κύπρου, και κατ’ επέκταση των Κυπρίων, θα μπορεί να είναι ευοίωνο (εάν η Κυβέρνηση του Νίκου Αναστασιάδη λάβει τις ορθές αποφάσεις).

Υγ. Οι ενδείξεις ότι πάμε καλά, δεν είναι αρκετές για μείωση των ΜΕΔ και των ανέργων ούτε και ανάσα προς τους Μικρομεσαίους. Πέραν των «αποφάσεων στρατηγικής και συνεργασιών», τολμηρές αποφάσεις πρέπει να ληφθούν και για τα προβλήματα των πιο πάνω ομάδων και ευρύτερα της καθημερινότητας των πολιτών.