Επειδή λένε “φέρτε μας ως Λύση το Σύνταγμα των ΗΠΑ και το υπερψηφίζουμε”, ιδού τη λύση που προσφέρει το Σύνταγμα των ΗΠΑ για δυο σημαντικές πτυχές και του Κυπριακού. Τους Εποίκους και τη Διπλή Ιθαγένεια… Τι λέτε τώρα;  

ΓΡΑΦΕΙ Ο
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ
Το 1868, μετά και τον εμφύλιο, οι ΗΠΑ προχώρησαν στην 14η Τροποποίηση του Συντάγματός τους, με την προσθήκη ότι «η αμερικανική υπηκοότητα δίδεται σε όλα τα άτομα τα οποία γεννιούνται στις Ηνωμένες Πολιτείες».

Μετά από 30 χρόνια, η πρόνοια αυτή του Αμερικανικού Συντάγματος, αμφισβητήθηκε και κρίθηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, όπου το 1898 σε μια δικαστική διαμάχη μεταξύ της κυβέρνησης και του Γουόνγκ Κιμ Αρκ έκρινε ότι θα έπρεπε να δοθεί η υπηκοότητα σε ένα παιδί που γεννήθηκε στις ΗΠΑ από Κινέζους γονείς.

Έκτοτε, από το 1898, εδώ και 207 χρόνια δηλαδή, είναι ξεκάθαρο στους Αμερικανούς πολίτες ότι όποιος γεννηθεί στις ΗΠΑ, ακόμη και εάν οι γονείς του είναι παράνομοι μετανάστες, το μωρό δικαιούται την αμερικανική υπηκοότητα.

Στην ουσία η 14η Τροποποίηση του Αμερικανικού Συντάγματος, για την αμερικανική υπηκοότητα, έγινε για να τελειώσει η διαμάχη που επικρατούσε κατά πόσο οι Αφρικανοί δούλοι δικαιούνται ή όχι να είναι Αμερικανοί Υπήκοοι.

Ως εδώ για το ποιος δικαιούται την Υπηκοότητα στην Ομοσπονδία των ΗΠΑ.

Το ίδιο άρθρο όμως του Αμερικανικού Συντάγματος, εάν το εξετάσουμε λίγο πιο λεπτομερώς, θα μας δείξει την λύση ενός άλλου μεγάλου ζητήματος εδώ στην Κύπρο, ως προς την Ιθαγένεια, Υπηκοότητα, για την οποία αναμένεται ότι θα ξεσπάσει «πόλεμος επιχειρημάτων» στην περίπτωση που υπάρξει τελική συμφωνία για λύση του Κυπριακού.

Τι λέει το συγκεκριμένο άρθρο των ΗΠΑ; «All persons born or naturalized in the United States, and subject to the jurisdiction thereof, are citizens of the United States and of the State wherein they reside».

Προσέξετε το εξής: «…are citizens of the United States and of the State wherein they reside». Δηλαδή, «…είναι πολίτες των Ηνωμένων Πολιτειών και της Πολιτείας στην οποία κατοικούν».

Κρατήστε τη φράση «…και της Πολιτείας στην οποία κατοικούν».

Δεν θα βάλουμε στην εξίσωση μας, την ακαδημαϊκή διαμάχη που υπάρχει μέχρι και σήμερα στις ΗΠΑ κατά πόσο νομιμοποιείται ο όρος «Πολίτης των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής» ή «Πολίτης μιας εκ των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής», αλλά την παράμετρο αυτή είναι καλό να την γνωρίζουμε.

Αυτό που θα προσθέσουμε στην εξίσωσή μας όμως, είναι πως στις ΗΠΑ υπάρχουν δυο Ιθαγένειες. Μια «Ομοσπονδιακή/Εθνική Ιθαγένεια» και μια «Πολιτειακή Ιθαγένεια».

Η «Ομοσπονδιακή Ιθαγένεια» καταδεικνύει την ιδιότητά του ατόμου ως μέλος / πολίτης των ΗΠΑ ως χώρα.

Η «Πολιτειακή Ιθαγένεια» καταδεικνύει την σχέση του ατόμου με μια εκ των Πολιτειών και η χρήση της κατά κύριο λόγο αφορά εσωτερικά θέματα και ζητήματα, όπως την φορολόγηση, την παιδεία και τα πολιτικά δικαιώματα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι για αξιώματα της Πολιτείας ή για την Γερουσία.

Και σκοπίμως αναφέρονται όλα αυτά στο προκείμενο άρθρο, διότι αναμένεται ότι θα υπάρξει λίαν συντόμως θύελλα αντιδράσεων για δυο ζητήματα στην περίπτωση λύσης: Πρώτον, για τους Έποικους και τα παιδιά τους και δεύτερον για την «διπλή Ιθαγένεια».

Και επειδή πολλοί είναι αυτοί που λένε «φέρτε μας το σύστημα των ΗΠΑ και να το ψηφίσουμε», παρουσιάστηκαν δυο πτυχές του Συντάγματος των ΗΠΑ που θα μας απασχολήσουν και εμάς εδώ στην Κύπρο.

Δυο κεφαλαιώδεις και υψίστης σημασίας πτυχές για την λύση του Κυπριακού. Και των οποίων η λύση ενδεχομένως να είναι και πανομοιότυπη* με αυτή του Συντάγματος των ΗΠΑ.

Ή μήπως και πάλι δεν μας ικανοποιούν εμάς εδώ στην Κύπρο;

*Και επιπλέον στις συνομιλίες για το Κυπριακό η ε/κ ενέταξε στις συζητήσεις την μόνιμη πληθυσμιακή αναλογία 4:1 (δηλαδή για κάθε 4 Έλληνες που θα διαμένουν στην Κύπρο να επιτρέπεται η εγκατάσταση ενός Τούρκου στο νησί, ώστε έτσι να διασφαλίζεται η δημογραφικότητα του νησιού).

Twitter: @tsangarisp