ΓΡΑΦΕΙ Ο
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ
Είναι πράγματι λυπηρό σύσσωμη σχεδόν η πολιτική ηγεσία να ρίχνει στην πυρά, χωρίς δεύτερη σκέψη και κυρίως σοβαρή ανάγνωση, άλλο ένα αξιωματούχο του ΟΗΕ. Αυτή τη φορά τον Ειδικό Σύμβουλο του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ για την Κύπρο, Έσπεν Μπαρθ Έιντε.

Και ο λόγος; Διότι τόλμησε, ως τρίτος παρατηρητής και ως όφειλε δηλαδή, να εκθέσει πέραν της μιας άποψης και προσέγγισης επί του Κυπριακού και επί της ΑΟΖ.

Είναι ξεκάθαρο, με μια πιο προσεκτική ανάγνωση της συνέντευξης του κ. Έιντε, ότι ο Αξιωματούχος του ΟΗΕ δεν εξέφρασε προσωπική προσέγγιση στο θέμα του κυπριακού, ούτε και στο θέμα της ΑΟΖ. Αλλά τοποθέτησε και την προσέγγιση επί των δυο αυτών θεμάτων (πέραν δηλαδή της προσέγγισης της ε/κ πλευράς) και της Άγκυρας αλλά και κάποιων άλλων χωρών. Ακόμη όμως και μια αναφορά του να τύγχανε διφορούμενης ερμηνείας, μια διευκρίνιση θα μπορούσε να έβαζε τα πράγματα στη θέση τους, όπερ και εγένετο.

Θα ήταν φρονιμότερο, ο παροξυσμός και το σύνδρομο του Δον Κιχώτη να αποφεύγονται και κυρίως σε μια κρίσιμη περίοδο για τον τόπο.

Και ας δούμε τις πολύ ορθές τοποθετήσεις του κ. Έιντε πως πρώτον επί του ποιος έφταιξε στο παρελθόν δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε αλλά μπορούμε να συμφωνήσουμε για ένα κοινό μέλλον και δεύτερον πως η ουσία δεν είναι ούτε τα ΜΟΕ ούτε άλλα επί μέρους ζητήματα αλλά αυτή καθαυτή η λύση του κυπριακού.