Θυμάστε τι έγινε με τις αερογραμμές της Ελβετίας; Ή με την Alitalia; Τι έκαναν τότε αυτοί που δεν μπορούσαμε εμείς να κάνουμε με τις Κυπριακές Αερογραμμές; Εάν θέλαμε βεβαίως…

ΓΡΑΦΕΙ Ο
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ
«Για να εξαγγείλεις μια νέα εταιρεία θα πρέπει να υπάρξουν ενδιαφερόμενοι. Αν δεν υπάρχουν, το κράτος δεν πρόκειται να κάνει μια δεύτερη κρατική εταιρεία αερομεταφορέα… Βεβαίως, καταβάλλονται προσπάθειες αν βρεθεί ενδιαφερόμενος και είναι έτοιμος να επενδύσει είναι με ιδιαίτερη ικανοποίηση που θα το χαιρετίζαμε» (Νίκος Αναστασιάδης, 03 Απριλίου 2015)

Τον Οκτώβριο του 2001 η Swissair, η άλλοτε πανίσχυρη αεροπορική εταιρεία της Ελβετίας, μετά από μια λανθασμένη στρατηγική έχασε αρκετά κεφάλαια με αποτέλεσμα να βρεθεί προ χρεοκοπίας. Λειτούργησε έως τον Μάρτιο του 2002 με κυβερνητικά κεφάλαια, ενώ την 1η Απρίλιου 2002 μια νέα εταιρεία ιδρύθηκε η «Swiss International Air Lines» στη βάση της πτωχευμένης Crossair και αγοράζοντας τα αεροσκάφη και τα δρομολόγια της Swissair. Η μεν εταιρεία «Swiss International Air Lines» εξαγοράστηκε το 2005 από την Lufthansa ενώ οι άλλες προχώρησαν σε εκκαθάριση.

Τον Αύγουστο του 2008 ο εθνικός αερομεταφορέας Alitalia κηρυξε πτώχευση. Στις 30 Οκτωβρίου 2008 η CAI (Compagnia Aerea Italiana) έκανε προσφορά ένα δισεκατομμύριο ευρώ για εξαγορά μερικών περιουσιακών στοιχείων της πτωχευμένης Alitalias καθώς και αγορά υπηρεσιών από πιλότους και αεροσυνοδούς της πρώην Alitalias. Στις 19 Νοεμβρίου 2008 ο διαχειριστής της υπό εκκαθάρισης εταιρείας, με το πράσινο φως της Ιταλικής Κυβέρνησης αποδέχτηκε την προσφορά. Η συμφωνία έκλεισε με καταβολή 427 εκατομμυρίων ευρώ σε μετρητά και την ανάληψη 625εκ. ευρώ χρέους της πρώην Alitalia.

Τα πιο πάνω δυο παραδείγματα είναι πολύ χαρακτηριστικά για το πώς τα κράτη (τα σοβαρά εννοείται) διατηρούν –έστω και με έμμεσο τρόπο- τον κρατικό τους αερομεταφορέα και κυρίως τα σύμβολα τους. Ελβετία και Ιταλία έπραξαν αυτό που λέγαμε εμείς (κάποιοι τουλάχιστον) εδώ και χρόνια. Κλείστε τις Κυπριακές Αερογραμμές ενόσω είναι νωρίς και μεταβιβάστε τις εργασίες της, το προσωπικό της και το logo της σε μια νέα εταιρεία (το γράψαμε και επί καιρώ Χριστόφια αλλά ουδείς ήθελε να ακούσει).

Όπως θα προσέξατε, τέτοιες «δουλειές» γίνονται γρήγορα. Γιατί; Διότι όλα είναι έτοιμα από πριν. 31 Μαρτίου 2002 έκλεισε ο Ελβετικός Αερομεταφορέας; Την 1η Απριλίου 2002 μια άλλη εταιρεία ιδρύθηκε. Αύγουστο του 2008 έκλεισε η Alitalia; Μια νέα εταιρεία ανέλαβε και έως τις 19 Νοεμβρίου άρχισε εργασίες (μέσα σε 2,5 μήνες δηλαδή).

Αντίθετα οι Κυπριακές Αερογραμμές έκλεισαν στις 9 Ιανουαρίου 2015. Και την περασμένη Παρασκευή (3/4), μετά από 3 μήνες δηλαδή, ο γράφων ρώτησε τον Πρόεδρο: «Δεν είδαμε πουθενά κάτι για εξαγγελία νέας εταιρείας, αερομεταφορέα στη θέση των Κυπριακών Αερογραμμών». Η απάντηση του Προέδρου ήταν ξεκάθαρη: «Για να εξαγγείλεις μια νέα εταιρεία θα πρέπει να υπάρξουν ενδιαφερόμενοι. Αν δεν υπάρχουν, το κράτος δεν πρόκειται να κάνει μια δεύτερη κρατική εταιρεία αερομεταφορέα… Βεβαίως, καταβάλλονται προσπάθειες αν βρεθεί ενδιαφερόμενος και είναι έτοιμος να επενδύσει είναι με ιδιαίτερη ικανοποίηση που θα το χαιρετίζαμε».

Την ίδια μέρα ο Έφορος Αποκρατικοποιήσεων, Κωνσταντίνος Ηροδότου, επί του ίδιου θέματος δήλωσε πως «η διαδικασία για προσέλκυση ενδιαφέροντος στρατηγικού επενδυτή για τις Κυπριακές Αερογραμμές (ΚΑ) θα ξεκινήσει σύντομα».

Δηλαδή οι Κυπριακές Αερογραμμές έκλεισαν και μετά από 3 μήνες εμείς λέμε ακόμη πως σύντομα θα αρχίσουμε τη διαδικασία αναζήτηση επενδυτή…(!!!)

Αυτά συμβαίνουν στην Κύπρο του 2015, σε μια χώρα, η οποία κατάρρευσε οικονομικά λόγω της ολιγωρίας των υπευθύνων, λόγω της κλίκας και της κομπίνας, η οποία αναδύεται σιγά σιγά και γίνεται πλέον αντιληπτή από τους πάντες.

Και αντί υποτίθεται να κάνουμε μια νέα αρχή, με σοβαρές διαδικασίες, με διαφάνεια και με αποφασιστικότητα, μετά από 3 μήνες που έκλεισε ο Εθνικός μας Αερομεταφορέας, σκεφτόμαστε ακόμη εάν θα αρχίσουμε τις διαδικασίες προσέλκυσης ξένων επενδυτών να αναλάβουν το logo των ΚΑ.

Παραμείναμε εξαρτώμενοι από 2-3 εταιρείες. Μια χώρα περίκλειστη με θάλασσα, χωρίς ναυτικές ή άλλες συνδέσεις με τον έξω κόσμο και τώρα χωρίς αεροπορική εταιρεία. Και είναι άξιον απορίας γιατί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος πρώτος έπρεπε να «καιγόταν» για ίδρυση μιας νέας εταιρείας –με ιδιώτες επενδυτές- εμφανίζεται ωσάν να μην του καίγεται καρφί.

Εκτός και εάν αυτό θέλαμε τελικά. Μέσω κωλυσιεργίας να προσφέρουμε στο πιάτο τις εργασίες των Κυπριακών Αερογραμμών στις άλλες δυο τρεις αερογραμμές που εκτελούν πτήσεις από και προς Λάρνακα και Πάφο…