…Συνεπώς, το μείζον, δεν είναι το τι έγινε πριν το Κούρεμα (είναι βεβαίως σημαντικό να γνωρίζουμε) αλλά το πώς θα εξέλθουμε από την Κρίση. Και αναντίλεκτα το πλέον σημαντικό είναι η επανέναρξη των συνομιλιών. Διότι μόνο μέσω της λύσης θα μπορέσουμε πραγματικά να διαμορφώσουμε μια Νέα Τάξη Πραγμάτων, την οποία η Κύπρος έχει ανάγκη για να δει το μέλλον κατάματα…

ΓΡΑΦΕΙ Ο
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ
Σε αυτό τον τόπο, ό,τι πραγματικά θυμηθεί ο καθένας, μπορεί μέσα σε μερικές ώρες, να μετατραπεί ως το μείζον θέμα και όλη η Κοινή Γνώμη να ασχολείται αποκλειστικά με αυτό. Με τη σειρά τους, οι Πολιτικοί, βλέποντας την «ευκαιρία» να εμπλακούν στην αναμπουμπούλα, θεωρώντας ότι έτσι θα πιστωθούν από τους πολίτες, αρχίζουν τις δηλώσεις και τις αντιδηλώσεις.

Έτσι και τώρα, εδώ και 10 ημέρες σιγοβράζει το θέμα του Κουρέματος. Αρχικά με αναφορές και δημοσιεύματα ότι το Κούρεμα ήταν γνωστό και λίγο – πολύ συμφωνημένο επί Χριστόφια.

Ήρθε ο Δημήτρης Χριστόφιας λέγοντας ότι το θέμα του κουρέματος κάτω των 100,000 ευρώ ήταν εισήγηση του Ν. Αναστασιάδη και όχι του eurogroup (ορθά λέει). Αμέσως η κομματική μηχανή του ΔΗΣΥ μέσα από «έμπιστους» οπαδούς, χρησιμοποιώντας τα social media αρχίζουν μια χλευαστική εκστρατεία κατά του Δ. Χριστόφια ότι λίγο πολύ «δεν ξέρει πλέον τι λέει»).

Αργότερα, Γερμανική Εφημερίδα, δημοσιεύει έγγραφο ότι η ενδεχόμενη λύση για κούρεμα αποτέλεσε άσκηση επί χάρτου ως εναλλακτικό σενάριο εντός της ΕΚΤ τον Ιανουάριο του 2013 και η ΕΕ ίσως να το εφάρμοζε με την εκλογή της νέας Κυβέρνησης στην Κύπρο.

Μετά μας προέκυψε η αποκάλυψη του Σιζόπουλου, ο οποίος έδωσε έγγραφο της Κομισιόν, βάσει του οποίου η ΕΕ διαφωνούσε με την ιδέα του Κουρέματος και ήταν έτοιμη να ακούσει άλλες εναλλακτικές, αλλά όπως αναφέρεται στο έγγραφο «οι Κύπρος αρνήθηκε» (!!!).

Βεβαίως τα όσα ακούστηκαν και λέχθηκαν και είδαν το φως της δημοσιότητας είναι ενδιαφέροντα. Αλλά δεν παύουν να αποτελούν ιστορία. Δεν θα πρέπει να λεχθούν; Μα και βεβαίως θα πρέπει να λεχθούν. Δεν θα πρέπει να απαντήσει ο Νίκος Αναστασιάδης και να εξηγήσει τι επιτέλους έγινε και τι λέχθηκε στο Eurogroup; Σίγουρα ναι. Αλλά…

Αλλά, τώρα το πρόβλημά μας είναι το Κούρεμα; Και κυρίως πώς καταλήξαμε σε αυτό; Ό,τι έγινε έγινε. Διότι εάν εισέλθουμε στον κυκεώνα της ιστορίας, υπάρχουν επιχειρήματα ένθεν και ένθεν και θα αναλωνόμαστε και ανακυκλωνόμαστε σε ένα κυκεώνα χάνοντας πάντα την ουσία.

Δείτε τι γίνεται με κυπριακό. Εδώ και 4 ή ακόμη και 5 δεκαετίες συζητούμε εάν έπρεπε ή όχι ο Μακάριος να προχωρήσει στην αλλαγή του Συντάγματος, εάν έπρεπε ή όχι να καλέσει την Τουρκία να σώσει την Κύπρο από την Ελλάδα και χίλια τόσα άλλα, χάνοντας την ουσία, η οποία είναι η λύση του Κυπριακού.

Ακριβώς έτσι και τώρα. Θα μπούμε σε ένα κυκεώνα για το κούρεμα χάνοντας την ουσία, η οποία είναι η έξοδος από την ύφεση και η εκμετάλλευση του «Προγράμματος Ντράγκι», το οποίο αποτελεί κατά κύριο λόγο το εισιτήριο της Κύπρου για έξοδο επιτέλους από την Κρίση.

Συνεπώς, το μείζον, δεν είναι τι έγινε πριν το Κούρεμα (είναι βεβαίως σημαντικό να γνωρίζουμε) αλλά το πώς θα εξέλθουμε από την Κρίση.

Και αναντίλεκτα το πλέον σημαντικό είναι η επανέναρξη των συνομιλιών. Διότι μόνο μέσω της λύσης θα μπορέσουμε πραγματικά να διαμορφώσουμε μια Νέα Τάξη Πραγμάτων, την οποία η Κύπρος έχει ανάγκη για να δει το μέλλον κατάματα…