Και ενόσω, αγαπητοί πολιτικοί, δεν το κατανοείτε αυτό, η κριτική για την Πολιτική Ηθική θα γίνεται. Είτε την ονομάζετε «κουτσομπολιό», είτε «μικροπολιτική», είτε «παραπολιτική», εμείς ως ΜΜΕ οφείλουμε να την ασκούμε. Διότι ο καιρός των Βασιλείων και της Αυλής, έχει παρέλθει. Θέλετε να ασχολείστε με την Πολιτική και να λαμβάνετε αποφάσεις για το μέλλον αυτού του τόπου, είτε ως Πρόεδροι, είτε ως Βουλευτές είτε ως άλλως πως, να σέβεστε την Πολιτική Ηθική. Αλλιώς να μένετε στα γραφεία σας…

ΓΡΑΦΕΙ Ο
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ
Ο Χρήστος Πουργουρίδης κάποτε έκανε μια μεγάλη αποκάλυψη. Προ δυο ετών περίπου στο Τρίτο Πρόγραμμα του ΡΙΚ… μαυροσάκουλα με μετρητά μεταφέρονταν στα κόμματα. Πλην μερικών δημοσιογράφων ουδείς συγκινήθηκε. Ουδείς, προθυμοποιήθηκε να διεξάγει αυτεπάγγελτη έρευνα. Ούτε Γενικός Εισαγγελέας, ούτε Ελεγκτής, ούτε Επιτροπή Ελέγχου της Βουλής… Σιωπή. Απόλυτη.

Στις 10 Μαΐου του 2009, στον ΠΟΛΙΤΗ, με το πρωτοσέλιδο «Πλυντήριο Χρημάτων τα Κυπριακά Κόμματα», του γράφοντα, γινόταν προσπάθεια να ευαισθητοποιηθούν οι αρμόδιοι φορείς ώστε να υπάρξει πλήρης διαφάνεια στο θέμα της χρηματοδότησης των Κομμάτων. Τότε παραθέσαμε –στο εν λόγω ρεπορτάζ- μέχρι και το Γερμανικό Μοντέλο… Και πάλιν όμως εκκωφαντική σιωπή.

Η διαφάνεια, είναι ένας βασικός παράγοντας, μετά βεβαιότητας ο υπ’ αριθμόν ένα, για ένα προοδευτικό Δημοκρατικό Πολίτευμα και ένα Σύγχρονο Κράτος. Η «Διαφάνεια» ωστόσο δεν αποτελείται μόνο από το «Πόθεν Έσχες», τις χρηματοδοτήσεις, τις χορηγίες και τα άλλα, τα οποία λογικά θα έπρεπε να ήταν αυτονόητα (αν είναι δυνατόν. Εν έτει 2015 να πολεμάμε για εφαρμογή αυτών των αυτονόητων).

Η διαφάνεια λοιπόν, η οποία είναι το κύτταρο ενός σύγχρονου κράτους το οποίο σέβεται τον εαυτό του και κατ’ επέκταση το σέβονται και οι πολίτες του, δεν αποτελείται μόνο από αυτά τα αυτονόητα. Αλλά και από μερικά άλλα αυτονόητα. Όπως για παράδειγμα ότι δεν νοείται να είσαι Πρόεδρος της Δημοκρατίας αλλά την ίδια ώρα να εμφανίζεσαι και ως Συνέταιρος στο δικηγορικό σου γραφείο ή το πρώην έστω δικηγορικό σου γραφείο να αναλαμβάνει υποθέσεις που έχουν άμεση σχέση με τα πολιτικά σου καθήκοντα. Το ίδιο ισχύει βεβαίως και για τους Προέδρους Κομμάτων (είδε Νικόλα Παπαδόπουλο) αλλά και ευρύτερα για τους Πολιτειακούς και Κρατικούς Αξιωματούχους.

Και όλα αυτά που ακούμε τον τελευταίο μήνα, είτε για την Ryanair είτε για το ΣΑΠΑ κτλ δεν είναι πρωτάκουστα. Τα ξαναζήσαμε. Παλαιότερα. Όσοι δεν θυμάστε, γυρίστε λίγο το ρολόι του χρόνου πίσω, επί διακυβέρνησης Τάσσου Παπαδόπουλου, όπου το δικηγορικό του γραφείο σχετιζόταν με εταιρεία, η οποία προωθούσε την ενδιάμεση λύση του Φυσικού Αερίου, και θα θυμηθείτε και το mea culpa του τότε Κυβερνητικού Εκπροσώπου Βασίλη Πάλμα, ο οποίος ουσιαστικά έπεσε θύμα παραπληροφόρησης από το ίδιο το Γραφείο και ενώ δήλωσε δημοσίως πως το γραφείο που φέρει το όνομα του τότε Προέδρου δεν είχε καμία σχέση με τις εταιρείες για το Φυσικό Αέριο από το 2005 εντούτοις, βάσει εγγράφων διαφάνηκε πως η σχέση συνεχιζόταν και κατά το 2007.

Παράλληλα ακούσαμε και παλαιότερα, όπως και τώρα, για Βουλευτές, οι οποίοι ενώ χειρίζονται ως Δικηγόροι διάφορες υποθέσεις, την ίδια ώρα δεν δηλώνουν «σύγκρουση συμφερόντων» αλλά αντ’ αυτού παρακάθονται στις συνεδρίες προς διαμόρφωση σχετικών Νομοσχεδίων και σε πολλές περιπτώσεις προχωρούν και σε κατάθεση τροπολογιών.

Όλα αυτά, δεν είναι καθόλου άσχετα με την πλήρη αποσύνθεση του πολιτικού τοπίου στην Κύπρο. Και δεν είναι καθόλου τυχαία με την παρακμή του πολιτικού συστήματος ούτε και άσχετα με την απαξίωση που επιδεικνύουν, και ορθώς, οι πολίτες.

Και υποστηρίζω ορθώς, διότι, ακόμη και σήμερα, οι πολιτικοί ταγοί, αντί να αναγνωρίσουν ότι κάποια πράγματα, ασχέτως της ατράνταχτης ενδεχομένως νομιμότητας τους, δεν μπορούν να συνυπάρχουν.

Δεν μπορεί να συνυπάρξει για παράδειγμα το γεγονός ότι ένα Γραφείο που φέρει και διατηρεί το όνομα του Προέδρου της Δημοκρατίας και κατ’ επέκταση η «ταμπέλα» λειτουργεί και ως πόλος έλξης πελατών, να αναλαμβάνει και υποθέσεις που έχουν άμεση ή έμμεση σχέση με το πολιτειακό αξίωμα του Ιδρυτή του. Ακόμη και εάν είναι νόμιμο, επιχειρηματικά θεμιτό και νομικά δεοντολογικό έως και υποχρεωτικό, ουδείς μπορεί να πείσει, ότι για παράδειγμα ήταν τυχαίο το θέμα της Ryanair, και απλώς οι εκπρόσωποι της εταιρείας «είδαν φως και μπήκαν» στο δικηγορικό που φέρει το όνομα του Προέδρου. Ούτε και ο Νικόλας Παπαδόπουλος μπορεί να πείσει για τα όσα υποστηρίζει. Ασχέτως εάν και οι δυο ενδεχομένως να έχουν δίκαιο και ασχέτως εάν και οι δυο ενδεχομένως όντως να μην γνώριζαν.

Πολιτικά ομιλούντες, όχι μόνο δεν έχουν δίκαιο αλλά παραβιάζουν κατάφορα τον εξ αποστάσεως ορατό για την Κύπρο ορισμό της «Πολιτικής Ηθικής». Διότι η Πολιτική Ηθική είναι αλλιώς. Και δεν μπορούμε ούτε να την κατανοήσουμε αλλά ούτε και καν να την αγγίξουμε ενόσω οι ίδιοι, οι εμπλεκόμενοι, αντί να δουν κατάματα την πραγματικότητα, κατηγορούν και από πάνω όσους τους ασκούν κριτική.

Και δικαίως ασκείται η κριτική διότι, δεν γίνεται, δεν νοείται να είσαι πολιτικός, να γνωρίζεις από τη μια πως δεν υπάρχουν δικλίδες ασφαλείας, δεν υπάρχει Κώδικας, δεν υπάρχει Ηθική Χάρτα στην οποία να καταγράφεται τι επιτρέπεται και τι όχι σε ένα Πολιτικό σε σχέση με τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες (άρα θα λειτουργούσε και ως ασπίδα προστασίας του ίδιου του Πολιτικού) και από την άλλη να προκαλείς κιόλας, επιτρέποντας στα μέχρι πρόσφατα δικά σου γραφεία ή συνεταιρικά γραφεία σου να προχωρούν και να αναλαμβάνουν υποθέσεις, οι οποίες ενδεχομένως να σε προσβάλουν ως δραστήριο πολιτικό ον.

Και ενόσω, αγαπητοί πολιτικοί, δεν το κατανοείτε αυτό, η κριτική για την Πολιτική Ηθική θα γίνεται. Είτε την ονομάζετε «κουτσομπολιό», είτε «μικροπολιτική», είτε «παραπολιτική», εμείς ως ΜΜΕ οφείλουμε να την ασκούμε. Διότι ο καιρός των Βασιλείων και της Αυλής, έχει παρέλθει. Θέλετε να ασχολείστε με την Πολιτική και να λαμβάνετε αποφάσεις για το μέλλον αυτού του τόπου, είτε ως Πρόεδροι, είτε ως Βουλευτές είτε ως άλλως πως, να σέβεστε την Πολιτική Ηθική. Αλλιώς να μένετε στα γραφεία σας…

Υγ. Και επειδή τα θετικά πρέπει να λέγονται, υπενθυμίζουμε ότι οι Ιωνάς Νικολάου και Ρίκκος Ερωτοκρίτου έκλεισαν τα δικηγορικά τους γραφεία ενώ ας θυμηθούμε και παλαιότερα πως δεν ακούσαμε για κάποιο ίχνος εμπλοκής του Αλέκου Μαρκίδη, ενόσω ήταν Γενικός Εισαγγελέας με το εν ενεργεία δικηγορικό του γραφείο.