Εάν όλα αυτά δεν συνιστούν ευθύνες, τότε ας μην έχουμε απαιτήσεις για τιμωρία άλλων και να αναζητούμε ευθύνες σε τρίτους και τέταρτους στη σειρά ευθυνών… Όταν το Νούμερο 1 ή τον εκ των κορυφαίων υπευθύνων τον “αφήνουμε” να διδάσκει και στο ΜΙΤ και να πηγαινοέρχεται και στην Κύπρο για διαλέξεις….

ΓΡΑΦΕΙ Ο
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ
Η New York Times αποκάλυψε πριν μερικές μέρες μια έκθεση “απόρρητη” δεκάδων σελίδων (64 για να είμαστε ακριβείς), η οποία βρίσκεται στα χέρια του Προεδρου της Δημοκρατίας. Η έκθεση αναλύει το πώς οδηγήθηκε η Λαϊκή Τραπεζα στην κατάρρευση με αποτέλεσμα το κούρεμα των καταθέσεων και το κλείσιμο της άλλοτε δεύτερης ισχυρότερης και μεγαλύτερης τράπεζας του τόπου.

Η έκθεση ομολογουμένως αποτελεί μια αναλυτικότατη περιγραφή των γεγονότων, περιλαμβάνει ντοκουμέντα, απόρρητη αλληλογραφία -κυρίως μεταξύ της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας καθώς και εσωτερικά σημειώματα της ΚΤΚ- και καταγράφει επακριβώς τα γεγονότα που οδήγησαν στην κατάρρευση της Λαϊκής.

Το πλέον σημαντικό σημείο, ως προς την εν λόγω έκθεση είναι πως η “εξιστόρηση” των γεγονότων αρχίζει από τις αρχές του 2011. Ενόσω δηλαδή στην Διοίκηση της Κεντρικής Τράπεζας ηταν ο Αθανάσιος Ορφανίδης. Και γιατί ειναι σημαντικό τούτο; Είναι, για τους εξής δυο λόγους:

1. Μέχρι σήμερα τα όσα ακούγονταν, τα όσα διέρρεαν, τα όσα διοχετεύονταν προς την Κοινή Γνώμη ήταν προσεκτικά επιλεγμένα ώστε να μην “ενοχλήσουν” τον τότε Διοικητή Αθανάσιο Ορφανίδη. Να μην του επιρρίπτονται ευθύνες και να μην κατηγορείται. Και αυτό διότι όλα τα κόμματα και πολιτικοί (πλην του ΑΚΕΛ) έσκιζαν τα ιμάτια τους όπως ο Α. Ορφανίδης παραμείνει στη θέση του Διοικητή, προχωρώντας μάλιστα σε υπερβολικές υπερβολές του τύπου ότι στην περίπτωση που ο Δημήτρης Χριστόφιας προχωρήσει στην αλλαγή του Διοικητή θα τεθεί σε κίνδυνο ολόκληρο το ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα.

2. Το γεγονός ότι η διεξαγωγή έρευνας / έκθεσης γεγονότων διατάχθηκε από τον Νίκο Αναστασιαδη έχει ιδιαίτερη σημασία, διότι καταδεικνύεται πως ο Προεδρος δείχνει πρόθεση προς διαφοροποίηση της εν πολλοίς “δεδομένης” θέσης της παράταξης του και του ίδιου ενόσω ηγείτο του ΔΗΣΥ για “προστασία με κάθε τίμημα” του Αθανασίου Ορφανίδη.

Συνεπώς, η έκθεση κρίνεται άκρως σημαντική για τους δυο ανωτέρω λόγους.

Το μείζον ωστόσο δεν είναι αυτό. Αφού η έκθεση κρίνεται μια πολύ καλή “βάση αναφοράς” για τα όσα αναφέρει, το μείζον λοιπόν είναι ΠΩΣ προτίθεται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να αξιοποιήσει την εν λόγω έκθεση;

Από ποτέ υπάρχει αυτή η Έκθεση; Δόθηκε στον Γενικό Εισαγγελέα για να μελετηθεί ώστε να φανεί εαν προκύπτουν ποινικές ευθύνες;

Ειναι διατεθειμένος ο Νίκος Αναστασιάδης να προχωρήσει και να αξιοποιήσει την Έκθεση;

Αυτά ειναι τα σημαντικά και βασικά ερωτήματα που θα πρέπει να απαντηθούν από πλευράς Προεδρικού. Διότι, έχουν παρέλθει 20 μήνες από την εκλογή του Νίκου Αναστασιάδη και μια βασική δέσμευση του ήταν η απόδοση ευθυνών για την οικονομική κρίση και η παραδειγματική τιμωρία όσων ευθύνονται. Ωστόσο μέχρι σήμερα ούτε είδαμε ούτε ακούσαμε περί απόδοσης ευθυνών.

Η έκθεση γράφει πως η οικονομική κρίση προκλήθηκε κατα κύριο λόγο από την προβληματική Λαϊκή, η οποία συμπαρέσυρε την όλη κατάσταση στα δεδομένα, τα οποία γνωρίζουμε.

Και είναι για να διερωτάται κάποιος: το ότι ο τότε διοικητής Αθανάσιος Ορφανίδης δεν έπραξε τίποτα ή αν έπραξε οι ενέργειες του ηταν παντελώς λανθασμένες -όπως άλλωστε πλέον επιβεβαιώνεται- δεν είναι υπόλογος;

Το ότι η ΕΚΤ του επεσήμανε πως η Λαϊκή δεν ειχε πιθανότητες επιβίωσης και ο ίδιος επέμεινε ότι η Τραπεζα μπορεί να διασωθεί ζητώντας επιπλέον δανεική ρευστότητα για την Τραπεζα, δεν έχει ευθύνες;

Το οτι δεν έπραξε τίποτα (αυτό αποδεδειγμένα) για την παρεμπόδιση της συγχώνευσης Λαϊκής και Εγνατίας, εν γνώση του μάλιστα (και αυτό αποδεδειγμένα) οτι η δεύτερη ήταν μια πολύ προβληματική τραπεζα, δεν έχει ευθύνες; Δεν έχει ευθύνες που ενώ το Σύνταγμα του παρείχε το δικαίωμα να μην αποδεχτεί την συγχώνευση ασχέτως της δικαστικής απόφασης (μια πολύ φτηνή έως και γελοία δικαιολογία που λέγεται από τους “υποστηριχτές” του κ.Ορφανιδη) δεν το έπραξε;

Εάν όλα αυτά δεν συνιστούν ευθύνες, τότε ας μην έχουμε απαιτήσεις για τιμωρία άλλων και να αναζητούμε ευθύνες σε τρίτους και τέταρτους στη σειρά ευθυνών… Όταν το Νούμερο 1 ή τον εκ των κορυφαίων υπευθύνων τον “αφήνουμε” να διδάσκει και στο ΜΙΤ και να πηγαινοέρχεται και στην Κύπρο για διαλέξεις….