«ΗΠΑ και Βρετανία θέλουν να μας επιβάλλουν λύση για να βάλουν χέρι στο αέριο». Λάθος. Θέλουν σταθερότητα και είμαστε τυχεροί που μέρος του πάζλ είναι και η Κύπρος. Ας το εκμεταλλευθούμε… 

Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΣΑΓΓΑΡΗ
Λίαν συντόμως θα ζούμε σε ένα κλίμα «περιρρέουσας ατμόσφαιρας». Εύφορο για συνωμοσιολογίες. Σε τέτοιο περιβάλλον «εμφανίζονται» συνήθως οι «κακοί ξένοι», οι οποίοι σώνει και καλά θα θέλουν να μας οδηγήσουν σε μία μη βιώσιμη λύση του Κυπριακού, με μοναδικό στόχο να τουρκοποιήσουν την Κύπρο, και παράλληλα να βάλουν χέρι στο φυσικό μας πλούτο, το φυσικό μας αέριο και συνάμα να μπορούν να μας ελέγχουν. Θα κάνουν το παν για να το πετύχουν. Θα βρουν αρκετούς «πουλημένους» «προδότες», δημοσιογράφους, πολιτικούς, πολίτες με «επιρροή», οι οποίοι θα αρχίσουν τη μεθόδευση για επιβολή των «αγγλοσαξονικών τους σκοτεινών σχεδίων», τα οποία ελέγχονται από τους «Εβραιομασόνους» με απώτερο στόχο να απλώσουν τα αόρατα δίχτυα τους πάνω στην Κύπρο.

Απορία: Πάμε καλά;

Ας προσγειωθούμε όμως στα πραγματικά γεγονότα. Διότι αυτή τη φορά εάν δεν είμαστε προσγειωμένοι και ξαναρχίσουμε με τις ίδιες αρλούμπες, όπως και τότε, το 2004, τότε ζήτω που καήκαμε. Θυμάστε τι λέγαμε τότε; Θα πάμε να κάνουμε λύση και να καταστραφεί το Ταμείο Υγείας μας; Το Ταμείο Προνοίας μας; Το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεών μας; Και να πληρώνουμε εμείς τους «κκιλίτζιρους» τους Τουρκοκύπριους; Νομίζαμε βεβαίως ότι έχουμε «χρηματική δύναμη» και τους στέλναμε όλους στο πυρ το εξώτερο. Νομίζαμε, θεωρούσαμε ότι κρατούσαμε χρήμα και κάναμε ό,τι θέλαμε. Έλα ντε που δεν κρατούσαμε όμως. Νομίζαμε πως κρατούσαμε. Διότι το χρήμα, παίδες (Ελλήνων ή και άλλων), ΔΕΝ υπάρχει. Στήθηκε η οικονομία μας σε μια «κομπίνα επιτοκίων» από μια κλίκα 200 ατόμων. Και πήγαμε όλοι θύματα βασισμένοι στους σούπερ οικονομολόγους και grand πολιτικούς…

Τι είδους λύση θέλουμε στο Κυπριακό; Ομοσπονδία; Και πώς θα είναι αυτή; Να αποφασίσουμε και να διεκδικήσουμε. Δεν μας κάνει η Ομοσπονδία και θέλουμε Συνομοσπονδία; Διχοτόμηση; Και πάλι αυτές οι εναλλακτικές είναι λύσεις, οι οποίες μπορούν να επιφέρουν σταθερότητα

Πίσω όμως στο θέμα μας. Λοιπόν. Όντως υπάρχει ενδιαφέρον από ΗΠΑ και Λονδίνο. Οι οποίοι είναι και οι «αρμόδιοι» για τη δική μας περιοχή. Της ανατολικής Μεσογείου. Καλώς ή κακώς. Με αυτούς έχουμε να κάνουμε και με αυτούς πρέπει να συμβαδίσουμε τα συμφέροντά μας. Όντως έχουν ενδιαφέρον. Όχι για να μας λύσουν το κυπριακό. Αυτό είναι ψευδαίσθηση. Και εδώ είναι που εντοπίζεται το λάθος με αποτέλεσμα όλες οι εκτιμήσεις να γίνονται με λανθασμένα συμπεράσματα. Αυτοί δεν ενδιαφέρονται για το Κυπριακό. Ένα το κρατούμενο. Δεύτερον. Ενδιαφέρονται για την ευρύτερη σταθερότητα στην περιοχή. Γιατί; Διότι έχουν συμφέροντα. Τα συμφέροντά τους είναι εις βάρος μας; Όχι κατ’ ανάγκη. Από εμάς εξαρτάται. Πόσο έξυπνοι είμαστε να συμβαδίσουμε τα δικά μας συμφέροντα με τα δικά τους. Αυτό είναι το παιχνίδι. Τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο.

Συνεχίζουμε λοιπόν. Αν αποδεχτούμε αυτή την πραγματικότητα και δεν ψάχνουμε να πολεμήσουμε ανεμόμυλους, τότε μπορούμε να διακρίνουμε μια τεράστια ευκαιρία που δημιουργείται για την Κύπρο. Το ευτύχημα σε αυτό το παιχνίδι συμφερόντων είναι πως εμπλέκονται μεγάλες δυνάμεις, ΗΠΑ και Βρετανία. Το δεύτερο ευτύχημα είναι πως για να πετύχουν τον στόχο τους (ο οποίος είπαμε είναι η σταθερότητα στην περιοχή) απαιτείται και η δική μας συμβολή. Δηλαδή, η Κύπρος, εάν διαθέτουμε εγκέφαλο, μπορεί να βρεθεί σε θέση «ισχύος», να εκμεταλλευτεί δηλαδή την κατάσταση, μιας και είναι ένα σημαντικό κομμάτι του πάζλ, και να πετύχει αυτή τη σταθερότητα με τρόπο ώστε να διασφαλίζονται και τα δικά της συμφέροντα.

Και εδώ είναι τα δύσκολα. Διότι, εμείς ως Κύπριοι, δεν έχουμε ακόμη καταλάβει ποια είναι τα συμφέροντά μας. Δεν έχουμε καν αντιληφθεί τι θέλουμε και τι ζητάμε. Τι είδους λύση θέλουμε στο Κυπριακό; Ομοσπονδία; Και πώς θα είναι αυτή; Να αποφασίσουμε και να διεκδικήσουμε. Δεν μας κάνει η Ομοσπονδία και θέλουμε Συνομοσπονδία; Διχοτόμηση; Και πάλι αυτές οι εναλλακτικές είναι λύσεις, οι οποίες μπορούν να επιφέρουν σταθερότητα, αλλά πρέπει να γνωρίζουμε πρώτα και κύρια εμείς τι θέλουμε.

Συνεπώς αντί να αναλωνόμαστε σε βλακείες, ας επιλέξουμε τι θέλουμε. Αυτό πρέπει να είναι η προτεραιότητά μας. Και ας μην νομίζουμε ότι «θα βγάλουμε σύντομα αέριο και θα μας τρέχουν ξωπίσω». Διότι, η στήλη το ξανάγραψε. Αέριο θα έχουμε είτε με λύση είτε με πλήρη συμμαχία με το Ισραήλ. Και η δεύτερη επιλογή δεν φαίνεται να ευδοκιμεί…
(Δημοσιεύτηκε ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΚΥΠΡΟΥ 28Απριλίου2013)