Για να μπορέσουμε να βγάλουμε αέριο, είτε πρέπει να εξεύρουμε λύση του Κυπριακού, είτε να δώσουμε τη διαχείριση του τερματικού στο Ισραήλ, είτε και τα δύο…

Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΣΑΓΓΑΡΗ
Σήμερα δεν θα ασχοληθούμε με τα της οικονομίας. Ούτε και με τους αγαπητούς τραπεζίτες, οι οποίοι μας υποθήκευσαν για 50 χρόνια και την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια (παρεμπιπτόντως, αυτός ο Αθανάσιος, ο Ορφανίδης, πού βρίσκεται; Μας φόρτωσε 4 δισ. και την έκανε και αυτός βεβαίως για εκτός Κύπρου).

Σήμερα λοιπόν δεν θα ασχοληθούμε με όλα αυτά. Αλλά με κάτι που έχει να κάνει με τη μοναδική ίσως διέξοδο και απαγκίστρωσή μας από την Τρόικα, από τα χρέη και από την οικονομική μας μιζέρια. Με το φυσικό αέριο. Με αυτό τον φυσικό πλούτο, ο οποίος μπορεί να αποδειχθεί κατάρα παρά ευλογία, εάν δεν τύχει της σωστής διαχείρισης, του ορθού προγραμματισμού και της σωστής στρατηγικής.

Πότε λοιπόν θα μπορέσει η Κύπρος να έχει έσοδα από το φυσικό αέριο; Πότε θα είναι σε θέση να εκμεταλλευτεί τα όποια κοιτάσματα εντοπιστούν; Δεν θα υπεισέλθουμε σε τεχνικές λεπτομέρειες. Αλλά στις πολιτικές προεκτάσεις του ζητήματος. Και όταν αναφερόμαστε σε τόσο σοβαρά ζητήματα, θα πρέπει να είμαστε πολύ πιο ευθείς και σταράτοι απ’ ό,τι συνήθως. Και επειδή φάνηκε πως, ενόσω δεν είμαστε ευθείς και ίσως και έντονοι, τα «παιδιά» σφυρίζουν αδιάφορα, τουλάχιστον καθήκον μας είναι να τα λέμε στους πολίτες, να τα έχουν υπόψη τους, χωρίς να σημαίνει ότι η στήλη ή τα Μέσα είμαστε αλάνθαστοι.

Η εξόρυξη φυσικού αερίου αγγίζει πολιτικές και γεωστρατηγικές πτυχές της περιοχής. Συνέπειες, οι οποίες μπορούν να αλλάξουν άρδην τα δεδομένα. Τόσο για την περιοχή, όσο και για την Ε.Ε., αλλά και ευρύτερα.

Στην Κύπρο, πέρα από την οικονομική αστάθεια, η οποία θα υπάρχει για τουλάχιστον άλλα πέντε χρόνια, υπάρχει και η πολιτική αστάθεια, η οποία προέρχεται, σε τοπικό επίπεδο, κατά κύριο λόγο από τη μη λύση του Κυπριακού.

Η Τουρκία, αυτή τη στιγμή, στην πραγματικότητα «δέσμευσε» πέντε οικόπεδα της κυπριακής ΑΟΖ (1, 4, 5, 6 και 7), λέγοντας ότι αυτά τα οικόπεδα βρίσκονται και εντός της δικής της ΑΟΖ. Δηλαδή από τα 13 οικόπεδα της κυπριακής ΑΟΖ η Τουρκία «εγκλώβισε» πέντε οικόπεδα, απειλώντας ευθέως ότι με τίποτα δεν θα «ανεχτεί» έρευνες εντός αυτών των οικοπέδων. Το θέμα όμως δεν μένει εδώ. Ενώ «πάγωσε» την όποια διαδικασία στα πέντε οικόπεδα, διεκδικεί παράλληλα το 50% των εσόδων από τα υπόλοιπα οικόπεδα για τους Τουρκοκύπριους.

Γίνεται κατανοητό λοιπόν ότι η Τουρκία προσπαθεί να «διασφαλίσει» τα όσα η ίδια θεωρεί ως «δικά της» ή «των Τουρκοκυπρίων». Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Και διασφάλιση αυτών που η Τουρκία θεωρεί ότι ανήκουν στην ίδια ή στους Τουρκοκύπριους θα επιτευχθεί κατά κύριο λόγο μέσω λύσης του Κυπριακού.

Συνεπώς, ο ένας τρόπος για να επιτύχουμε ασφαλή εξόρυξη και εκμετάλλευση φυσικού αερίου είναι μετά από μια λύση του Κυπριακού.

Χωρίς λύση του Κυπριακού, κρίνεται ιδιαίτερα αμφίβολο η Λευκωσία να είναι σε θέση να προχωρήσει σε μια τέτοια κίνηση, αφού η όποια προσπάθεια προϋποθέτει τερματικό υγροποίησης, επενδύσεις δηλαδή δισεκατομμυρίων, και πέραν του ότι το κράτος δεν έχει πόρους για κάτι τέτοιο, κανένας επενδυτής δεν θα τολμά να λάβει μέρος σε μια τέτοια ακριβή επένδυση, με την Άγκυρα να απειλεί.

Μια δεύτερη εναλλακτική για τη Λευκωσία είναι να προχωρήσει σε μια στρατηγικής σημασίας συμφωνία και συνεργασία με το Ισραήλ. Ωστόσο, το Τελ Αβίβ, για να μπορέσει να λάβει σοβαρά υπόψη τη Λευκωσία, θα πρέπει και το ίδιο να διασφαλίσει τα δικά του συμφέροντα. Για παράδειγμα, δεν θα μπορούσε το Ισραήλ να προχωρήσει σε μια συμμαχία χωρίς να έχει το ίδιο τον πρώτο λόγο και τον έλεγχο του τερματικού.

Καταληκτικά, λοιπόν, η Κύπρος, για να μπορεί να ελπίζει σε μια πραγματικά υποσχόμενη προοπτική με το φυσικό της αέριο, πρέπει είτε να προχωρήσει να λύσει το Κυπριακό και να συμμαχήσει με την Τουρκία, είτε να προχωρήσει σε στρατηγική συμμαχία με το Ισραήλ, είτε να πράξει και τα δύο. Διαφορετικά, ούτε αέριο θα βγάλουμε, ούτε και ευοίωνο μέλλον θα μπορούμε να έχουμε.

Η κυβέρνηση Αναστασιάδη θα πρέπει λοιπόν να αντικρίσει τις πραγματικές επιλογές κατάματα και να λάβει αποφάσεις… λίαν συντόμως.
(Δημοσιεύτηκε 14Μαρτίου2013 ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΚΥΠΡΟΥ)