Ο Νικόλας και το «Κέντρο Μελετών Τ. Παπαδόπουλος» γιατί σιωπούν; Συμφωνούν με τον Γιώργο Λιλλήκα ότι ο Τάσσος Παπαδόπουλος δεν ήθελε τη Διζωνική αλλά κρυβόταν πίσω από το «σωστό περιεχόμενο» και δεν μας το έλεγε «ευθέως και ευθαρσώς», όπως υποστηρίζει ο κ. Λιλλήκας;

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ
Δεν νομίζω ότι αξίζει και πολύ τον κόπο να ασχοληθούμε και πολύ με το δεύτερο ντιμπέιτ, το οποίο είχε θέμα συζήτησης το κυπριακό. Όχι λόγω θέματος, αλλά κυρίως λόγω περιεχομένου. Μόνο εν συντομία τρία σημεία:
Πρώτον. Παρακολουθήσαμε τρεις υποψηφίους να απαντούν σε ερωτήσεις που αφορούσαν σχεδόν μια δεκαετία πριν, για το 2004, για το οποίο οι αποφάσεις, οι πράξεις και οι θέσεις έχουν ήδη κριθεί σε τέσσερεις εκλογικές αναμετρήσεις. Με λίγα λόγια ουδείς λογικός κύπριος πολίτης θα πάει στις κάλπες στις 17 Φεβρουαρίου με στόχο να τιμωρήσει ή να επιβραβεύσει κάποιο υποψήφιο για τις θέσεις του το 2004. Αυτό το έπραξε άλλωστε στις Ευρωεκλογές του 2004, στις δημοτικές και βουλευτικές του 2006, στις προεδρικές του 2008. Άντε και κάποιοι «πολύ θυμωμένοι» να συνέχισαν να ψηφίζουν με βάση το 2004 και στις ευρωεκλογές του 2009 και στις δημοτικές και βουλευτικές του 2011.
Δεύτερον. Επί της ουσίας κανένας υποψήφιος δεν μας είπε ξεκάθαρα: Κύριοι, αν εκλεγώ θα κάνω αυτό, αυτό κι’ αυτό. Ένα, δύο, τρία, τέσσερα πράγματα. Αυτό ίσως θα πρέπει να μας προβληματίσει, αλλά θα αφιερωθεί άλλο άρθρο προς τούτο.
Τρίτον. Τις πλέον απογοητευτικές θέσεις είχε ο κ. Λιλλήκας. Ο οποίος καλλιέργησε από μόνος του το κλίμα ότι στο κυπριακό «είμαι ο σωτήρας σας». Αλλά κάθε άλλο. Δεν μας είπε ούτε πως θα αρχίσει τις συνομιλίες από μηδενική βάση αλλά ούτε και πως θα πείσει τους τ/κ να παρακαθίσουν στις συνομιλίες αν αυτοί δεν αποδέχονται τη μηδενική βάση. Επιπλέον δεν έχουμε αντιληφθεί. Τι είδους λύση θα επιδιώξει; Δικοινοτική Ομοσπονδία; Με δύο, τρία ή έξι Κοινοβούλια; Διάσπαρτες θέσεις, χωρίς συνοχή…
Υπάρχει όμως κάτι πιο σημαντικό. Πιο ουσιαστικό απ’ ότι το τελευταίο ντιμπέιτ. Και αυτό δεν είναι άλλο από το ξεκαθάρισμα, των θέσεων του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου. Έστω και τώρα. Το θέμα το αγγίξαμε την περασμένη Κυριακή στην έντυπη «Κ», ωστόσο μέχρι στιγμής δεν είχαμε κάποια διευκρίνιση, είτε από πλευράς Νικόλα Παπαδόπουλου είτε από πλευράς του «Κέντρου Μελετών Τάσσος Παπαδόπουλος».
Και γιατί τώρα; Είναι η προφανής ερώτηση. Τώρα, επειδή ακριβώς, τώρα μας προέκυψε η απορία εξαιτίας του κ. Λιλλήκα. Διότι ο Γιώργος Λιλλήκας δήλωσε σε συνέντευξη του στην «Κ» στις 2 Σεπτεμβρίου 2012 πως:
«Ο Τάσσος Παπαδόπουλος προσπαθούσε να ξεπεράσει τη διζωνική με τις αναφορές του για το σωστό περιεχόμενο. Είναι κοινό μυστικό αυτό που λέω. Η διαφορά μαζί μου είναι ότι εγώ το διατυπώνω ευθέως και ευθαρσώς».
Με λίγα λόγια ο κ. Λιλλήκας μας δήλωσε ότι ο ίδιος είναι «ΠΙΟ ΤΟΛΜΗΡΟΣ και ΘΑΡΡΑΛΕΟΣ» από τον Τάσσο Παπαδόπουλο. Διότι, κατά τον κ. Λιλλήκα αυτός δηλώνει «ευθέως και ευθαρσώς» ότι δεν συμφωνεί με τη Διζωνική σε αντίθεση με τον Τάσσο, που προσπαθούσε να την ξεπεράσει μέσα από το «σωστό περιεχόμενο».
Συνεπώς, θα πρέπει επιτέλους να απαντηθεί το ερώτημα, όχι κατά πόσο ο Τάσσος Παπαδόπουλος ήταν ένας δειλός πολιτικός, αλλά κατά πόσο ισχύει αυτό που δηλώνει ο κ. Λιλλήκας.
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος διαφωνούσε με τη Διζωνική, δεν μας το έλεγε, και προσπαθούσε να κρυφτεί πίσω από όρους επιχειρώντας να την ξεπεράσει;
Αυτό είναι κορυφαίο ερώτημα, το οποίο για χάριν πολιτικής ιστορίας του τόπου, πρέπει να απαντηθεί. Και μπορεί να απαντηθεί. Και από τον Νικόλα Παπαδόπουλο αλλά κυρίως και από το «Κέντρο Μελετών Τάσσος Παπαδόπουλος». Οι πολίτες πρέπει να γνωρίζουν. Έχει δίκαιο ο κ. Λιλλήκας; Ή όχι;
Υγ. Καλά ο υποψήφιος που έβαλε το σήμα του Guinness πρέπει να πληρώσει; Ή ο άλλος, στο Υπουργείο, που το αποδέχτηκε ως σήμα υποψηφίου; Για να μην ξεφύγουμε τώρα εντελώς…
(Δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΚΥΠΡΟΥ 29/01/13)