Ενόσω δεν παραδεχόμαστε ότι ο τραπεζικός μας τομέας πρέπει να αλλάξει ταχύτητα, εξυγίανση δεν θα βρούμε. Χαλαρώστε το τραπεζικό απόρρητο και σμικρύνετε τις τράπεζες…

Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΣΑΓΓΑΡΗ
Η αρχική σκέψη ήταν στο άρθρο να καταγραφούν διάφορες επισημάνσεις ως προς τις «επιθέσεις» των Γερμανών κατά της Κύπρου, το τραπεζικό σύστημα, το ξέπλυμα κτλ. κτλ. Ωστόσο, μετά το γεγονός της Έκτακτης Συνόδου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) στη Λεμεσό, στις 11 Ιανουαρίου, θα ήταν παράβλεψη να μη σχολιαστεί και αυτό.

Το χατίρι λοιπόν του Νίκαρου είναι μεγάλο. Πολύ μεγάλο. Μαζεύτηκαν στην Κύπρο 23 αξιωματούχοι κρατών-μελών της Ε.Ε. για να στηρίξουν την υποψηφιότητά του. Εκ των οποίων επτά είναι αρχηγοί κρατών. Επτά αρχηγοί κρατών ήρθαν στη Λεμεσό για τον Νίκο Αναστασιάδη. Το θέμα από μόνο του έχει ιδιαίτερη σημασία. Αλλά περισσότερη σημασία έχει κάτι άλλο. Ότι ο Νίκαρος, όπως τον φωνάζουν οπαδοί του και μη, πέτυχε αυτό που δεν πέτυχε η κυβέρνηση Χριστόφια κατά τη διάρκεια της Κυπριακής Προεδρίας της Ε.Ε. Έξι μήνες προεδρεύουσα της Ε.Ε. και δεν είχαμε ούτε και μία επίσκεψη στη Λευκωσία από αρχηγό κράτους-μέλους της Ε.Ε. Το να μαζεύονται όμως επτά αρχηγοί για χάρη του Αναστασιάδη, αυτό ίσως να λέει κάτι. Για άλλους πολλά. Και για κάποιους άλλους πιθανότατα τίποτα…

Πάμε όμως και στο θέμα μας. Είναι από τις εκπληκτικές και μοναδικές στιγμές αυτές. Στη Νήσο των Αγίων όλοι ομόγνωμοι και σαν «μια γροθιά» να αντιμετωπίζουν τους «κακούς Γερμανούς».

Το πλέον όμως εκπληκτικό είναι να βλέπεις όλους αυτούς που μόλις πριν από μερικούς μήνες επικαλούνταν τους Γερμανούς για να μας πείσουν ότι επιβάλλονταν και έπρεπε να γίνονταν μειώσεις στον δημόσιο τομέα και να επέλθει εξυγίανση (σωστά έγιναν και σωστά επιβάλλονται να γίνουν και άλλες μεταρρυθμίσεις στον δημόσιο τομέα), τώρα να μετατρέπονται σε λάβρους κατά των Γερμανών. Μόλις δηλαδή οι Γερμανοί μίλησαν για τον τραπεζικό τομέα, αμέσως οι «έξυπνοι και σοβαροί Γερμανοί» μετατράπηκαν σε «ανίδεους και λαϊκιστές που παρασύρονται από την προεκλογική τους εκστρατεία».

Δεν θα υπεισέλθουμε περαιτέρω στα ανωτέρω διότι αγγίζουν και τα όρια της γελοιότητας.

Αυτό που οφείλουμε όμως όλοι μας να αναγνωρίσουμε είναι πως «κάτι δεν πάει καλά με τον τραπεζικό τομέα της Κύπρου». Το έχουμε ξαναγράψει από αυτή τη στήλη. Η Κύπρος μέχρι σήμερα ήταν το κράτος της κλίκας. Καμιά 200αριά έξυπνων τύπων, που ήταν σχεδόν μέσα σε όλα.

Αναπτύξαμε, λέμε, τον χρηματοοικονομικό τομέα και μετατρέψαμε την Κύπρο σε κέντρο χρηματοοικονομικών υπηρεσιών. Και ορθώς βεβαίως προσανατολιστήκαμε σε αυτό τον τομέα. Αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό. Δηλαδή, να γράφουμε offshore εταιρείες, να κρύβουμε τους πραγματικούς ιδιοκτήτες και να ανοίγουμε τραπεζικούς λογαριασμούς, και να θεωρούμε ότι είμαστε και «κέντρο χρηματοοικονομικών υπηρεσιών». Αντί δηλαδή να προχωρήσουμε σε μια πραγματική αναβάθμιση των υπηρεσιών μας βάσει προτύπων, υιοθετούσαμε πέντε νόμους και τα πρότυπα, για τα μάτια της Ε.Ε. και των άλλων, αλλά τα δικά μας τα κλείναμε. Και περνούσαν τα δισεκατομμύρια. Και έφευγαν ξανά. Και ξανάρχονταν. Και ζούσαμε με το «κκομίσιον».

Μόλις όμως μας τα πουν οι άλλοι, αμέσως εξαγριωνόμαστε και τους βγάζουμε και άσχετους. Ας αναλογιστούμε όμως κάτι. Πώς είναι δυνατόν η Κύπρος να είναι ο νούμερο ένα επενδυτής στη Ρωσία με 50 δισ. δολάρια ΗΠΑ ετησίως;
Και δεν είναι απλώς νούμερα αυτά. Αλλά στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας της Ρωσίας. Έχουμε και λέμε:

Το 2009: Η Κύπρος ήταν νούμερο ένα σε επενδύσεις στη Ρωσία με ποσό ύψους 49,1 δισ. δολαρίων ΗΠΑ ή ποσοστό 18,3% των συνολικών επενδύσεων για το 2009 στη Ρωσία.
Το 2010: Η Κύπρος ήταν νούμερο ένα σε επενδύσεις στη Ρωσία με ποσό ύψους 52,2 δισ. δολαρίων ΗΠΑ ή ποσοστό 19,6% των συνολικών επενδύσεων για το 2010 στη Ρωσία.
Το 2011 επίσης η Κύπρος ήταν ο μεγαλύτερος επενδυτής στη Ρωσία, όπως και το 2012.

Το σύστημα λοιπόν είναι απλό. Τα λεφτά βεβαίως δεν είναι Κυπρίων. Αλλά Ρώσων. Οι οποίοι τα διοχετεύουν στην Κύπρο, μέσω υπεράκτιων εταιρειών, τα μεταφέρουν λίγο στο Λονδίνο, τα επιστρέφουν ξανά, και μετά πίσω στη Ρωσία ως επενδύσεις κυπριακών εταιρειών αλλά ρωσικών «χεριών».

Τα στοιχεία αυτά δεν είναι βεβαίως και απόδειξη ότι κάτι δεν πάει καλά. Αλλά το ότι η Κύπρος βρισκόταν μέχρι πέρσι στη «μαύρη λίστα» του ρωσικού Υπουργείου Οικονομικών επειδή μεταξύ άλλων δεν έδινε καμία –μα καμία– πληροφόρηση στις ρωσικές αρχές για τα ρωσικά κεφάλαια, λέει κάτι.

Υπάρχουν πολλά που μπορούν να λεχθούν, αλλά και λόγω χώρου ας μείνουμε ώς εδώ, και κλείνοντας ας καταλάβουμε πως ενόσω δεν παραδεχόμαστε ότι ο τραπεζικός μας τομέας πρέπει να αλλάξει ταχύτητα, εξυγίανση δεν θα έχουμε. Χαλαρώστε λοιπόν το τραπεζικό απόρρητο και σμικρύνετε τις τράπεζες… Είναι ένα πρώτο βήμα προς την ορθή κατεύθυνση.